Aan het werk en the Hope Center
Blijf op de hoogte en volg Sifra
27 Januari 2016 | Madagascar, Toamasina
Het word hoog tijd om weer eens wat te schrijven. De tijd gaat dan toch wel snel :-)
Ik zit hier nu anderhalve week en begin zo wat gewend te raken aan het leven hier. Dit schip heeft diverse dekken, een eetzaal (diningroom), een cafe waar ze ook echte Starbuckskoffie verkopen. Verder een klein zwembad, een bibliotheek, internetcafe, lounge en zelfs een kleine sportzaal!. Genoeg plekken dus om te zijn voor wat dan ook. De onderste dekken bestaan vooral uit de slaapcabines en het ziekenhuis.
Inmiddels weet ik de weg hier ook aardig, het zijn toch vooral veel trappen die je hier moet nemen .
Je leeft hier echt in een gemeenschap, wat ik opzich (nog) niet verevelend vind, het heeft zo zijn voor en nadelen. Echt helemaal alleen zijn zit er niet in, behalve in de doucheruimte ;-)
Aan aan de andere kant, je kunt je ook echt alleen voelen tussen 400 mensen.
Als ik mijn cabine uitga, ben ik binnen 1 minuut op mijn werk :-) Het is denk ik zo'n 30 meter bij mijn cabine vandaan.
Ik ben druk bezig om de labwerzaamheden me eigen te maken wat me aan de ene kant meevalt. Veel dingen zijn me bekend, en de meeste testen ken ik. De apparaten zijn vaak anders, maar niet ingewikkeld, ze gebruiken veel testkits. Er zijn niet genoeg monsters voor grotere apparatuur denk ik. Op het lab waar ik werk komen per dag minstens 2000 monsters binnen, hier vaak nog niet eens 1 rekje vol (zo'n 6 bij 12 plekken), dus ik vind het vrij overzichtelijk.
Diffen (bloed onder de microscoop bekijken) worden hier trouwens bijna niet gedaan en voor Malaria gebruiken ze ook testkits.
Mark, mocht je dit lezen, ben heel blij met je extra uitleg over de bloedgroepen/buisjesmethode. Ik weet nu waar ik mee bezig ben :-) Wat toch wel erg handig is...
Wat voor mij wel helemaal nieuw is, is de microbiologie die ik hier ook moet doen. Dit heb ik ooit wel op school gehad, maar ik weet er weinig meer van. Ik heb het gevoel dat ik een heel nieuw vak aan het leren ben, en ik wou dat ik me beter had voorbereid, maar aan de andere kant was dat ook lastig geweest omdat de technieken die ze nu gebruiken compleet anders zijn als ' vroeger'. Dit is/word wel een pittige week. Maar het komt vast wel goed. Misschien wel even een bidpuntje.
Tot zover het technische verhaal.
Afgelopen weekend ben ik van het schip geweest, en heb in de stad een bazaar bezocht. Ook ben ik zondagochtend naar het Hope Center geweest. Dit is niet ver van het schip. Hier komen patienten die net een operatie hebben gehad, of de patienten die van ver komen worden hier opgevangen of/en ze moeten hier aansterken. Zondagochtend word er dan een kerkdienst voor de patienten en de medewerkers georganiseerd. Ook al was het in het Malagassisch, en de engelse vertaling niet optimaal, vond ik het bijzonder om er bij te zijn. Ook goed om de patienten daar te zien en te ontmoeten, vooral de kinderen zijn erg blij en enthousiast!
Ondanks dat is het toch wel een beetje schrikken van sommige misvormigen/ tumoren die patienten daar hebben. Maar het is dan gaaf om te weten dat al deze mensen daadwerkelijk zullen worden geholpen. Weet ik ook gelijk weer waarom ik hier ben. :-)
Tot zover eerst maar weer,
Groetjes Sifra
Ik zit hier nu anderhalve week en begin zo wat gewend te raken aan het leven hier. Dit schip heeft diverse dekken, een eetzaal (diningroom), een cafe waar ze ook echte Starbuckskoffie verkopen. Verder een klein zwembad, een bibliotheek, internetcafe, lounge en zelfs een kleine sportzaal!. Genoeg plekken dus om te zijn voor wat dan ook. De onderste dekken bestaan vooral uit de slaapcabines en het ziekenhuis.
Inmiddels weet ik de weg hier ook aardig, het zijn toch vooral veel trappen die je hier moet nemen .
Je leeft hier echt in een gemeenschap, wat ik opzich (nog) niet verevelend vind, het heeft zo zijn voor en nadelen. Echt helemaal alleen zijn zit er niet in, behalve in de doucheruimte ;-)
Aan aan de andere kant, je kunt je ook echt alleen voelen tussen 400 mensen.
Als ik mijn cabine uitga, ben ik binnen 1 minuut op mijn werk :-) Het is denk ik zo'n 30 meter bij mijn cabine vandaan.
Ik ben druk bezig om de labwerzaamheden me eigen te maken wat me aan de ene kant meevalt. Veel dingen zijn me bekend, en de meeste testen ken ik. De apparaten zijn vaak anders, maar niet ingewikkeld, ze gebruiken veel testkits. Er zijn niet genoeg monsters voor grotere apparatuur denk ik. Op het lab waar ik werk komen per dag minstens 2000 monsters binnen, hier vaak nog niet eens 1 rekje vol (zo'n 6 bij 12 plekken), dus ik vind het vrij overzichtelijk.
Diffen (bloed onder de microscoop bekijken) worden hier trouwens bijna niet gedaan en voor Malaria gebruiken ze ook testkits.
Mark, mocht je dit lezen, ben heel blij met je extra uitleg over de bloedgroepen/buisjesmethode. Ik weet nu waar ik mee bezig ben :-) Wat toch wel erg handig is...
Wat voor mij wel helemaal nieuw is, is de microbiologie die ik hier ook moet doen. Dit heb ik ooit wel op school gehad, maar ik weet er weinig meer van. Ik heb het gevoel dat ik een heel nieuw vak aan het leren ben, en ik wou dat ik me beter had voorbereid, maar aan de andere kant was dat ook lastig geweest omdat de technieken die ze nu gebruiken compleet anders zijn als ' vroeger'. Dit is/word wel een pittige week. Maar het komt vast wel goed. Misschien wel even een bidpuntje.
Tot zover het technische verhaal.
Afgelopen weekend ben ik van het schip geweest, en heb in de stad een bazaar bezocht. Ook ben ik zondagochtend naar het Hope Center geweest. Dit is niet ver van het schip. Hier komen patienten die net een operatie hebben gehad, of de patienten die van ver komen worden hier opgevangen of/en ze moeten hier aansterken. Zondagochtend word er dan een kerkdienst voor de patienten en de medewerkers georganiseerd. Ook al was het in het Malagassisch, en de engelse vertaling niet optimaal, vond ik het bijzonder om er bij te zijn. Ook goed om de patienten daar te zien en te ontmoeten, vooral de kinderen zijn erg blij en enthousiast!
Ondanks dat is het toch wel een beetje schrikken van sommige misvormigen/ tumoren die patienten daar hebben. Maar het is dan gaaf om te weten dat al deze mensen daadwerkelijk zullen worden geholpen. Weet ik ook gelijk weer waarom ik hier ben. :-)
Tot zover eerst maar weer,
Groetjes Sifra
-
27 Januari 2016 - 20:17
René:
Leuk verhaal over je werk; geeft weer wat meer inzicht in wat je aan het doen bent. Fijn dat je de weg aan boord nu zo'n beetje gevonden hebt. Leuk ook dat je ook al wat dingen aan de wal hebt gezien/gedaan. Jammer dat de Starbucks niet aan je besteedt is;-)
Veel succes met het microbiologie gebeuren,hopelijk komt dat ook weer snel terug.
Veel zegen! -
28 Januari 2016 - 09:57
Trienke:
Hee zus,
Wat een super leuk verhaal om te lezen. Ik zie je in gedachten al rondlopen daar.
Over je werk ook interessant hoor, leuk om er een beeld van te krijgen. Maar je mag me nog wel even uitleggen wat het verschil is tussen een 'testkit' en de grotere apparatuur. Fijn dat het over het algemeen meevalt, maar dat andere komt vast ook goed!
Liefs, Trienke
-
28 Januari 2016 - 12:18
Diny Sonnega:
Hallo Sifra. Wat leuk dat we nu al even wat van jou horen. Ik ben blij dat je al aardig je draai hebt gevonden! Ook genieten van je verblijf daar hoor. Doe je best met je microben, het gaat je vast lukken!Is het ook heel warm daar en kan je er goed tegen?
Hier gaat het allemaal gewoon zijn gangetje. Een storing hier en daar en een paar topdagen gedraaid na de ijzelperiode. We hebben er een heerlijk gebak voor gehad met de complimenten van Certe. Groeten van Diny -
28 Januari 2016 - 18:41
Yolanda:
-
28 Januari 2016 - 19:01
Nynke:
Bijzonder hoor allemaal! Ik vind het echt heel gaaf en dapper wat je doet. Zal vast niet voor niets zijn. Komt helemaal goed. Heel veel succes! -
31 Januari 2016 - 21:12
Wybren En Alie:
Hallo Sifra, hoorde van jou heit en mem dat we je kunnen volgen, dus vandaag even je geweldige verhalen gelezen. Bijzonder allemaal maar ook wel heftig hoor. Mooi dat je dit doet, we wensen je Gods zegen en hopelijk geniet je ook van de dingen die je meemaakt. Groetjes van Wybren en Alie. -
31 Januari 2016 - 21:55
Jelly De Vries-Wijnja:
Hallo Sifra,
Goed te horen dat je al aardig begint te wennen aan het leven daar. Erg leuk om over je werk en belevenissen te lezen. Heel veel succes met het goede werk wat jullie daar verrichten en probeer ook te genieten van alle nieuwe indrukken van het land! Groet, Jelly -
02 Februari 2016 - 08:48
Mark:
Fijn dat je wat aan mijn uitleg over de bloedgroepen hebt gehad. Hoop dat je een leuke tijd daar beleeft. veel sterkte -
02 Februari 2016 - 13:11
Rixt:
Halo Sifra,
Leuk om je verhaal te lezen. Blij dat het goed met je gaat. En dat je het naar je zin hebt. Hoop dat je de komende tijd nog veel zult leren. En veel voor de mensen daar kan betekenen! Succes en zal je reisverslagen zoveel mogelijk in de gaten houden.
Groetjes Rixt
-
03 Februari 2016 - 10:39
Fokje:
hoi Sifra,
Tjonge zeg je maakt al heel wat mee. Ik vind het super wat je doen en wens je voor de komende tijd
een goede en gezegende tijd toe. reageer wat laat want de site was onder constructie.
lieve groet,
Fokje -
03 Februari 2016 - 21:43
Marian:
Hoi Sifra,
Wat gaaf dat je ook echt jouw ervaring en kennis kunt toepassen. Mooi dat je daar tussen al die andere vrijwilligers een plek hebt om te dienen en te leren. Van God en van elkaar. Zijn oog is op je en Hij wil helpen waar je ook tegen aanloopt, ook het herontdekken van de microbiologie ;) Hij weet precies waar het om gaat, dat mag ook wel als je de Bedenker van dit alles bent!
Fijn om zo even bij je op bezoek te mogen zijn op Mercy ships. Tot de volgende keer;) Liefs van Marian Hoekstra -
09 Februari 2016 - 08:55
Jeannette:
Hi Sifra,
Goed weer wat van je te horen! We hebben de link naar je blog ook in de zendingsnieuwsbrief van de Salvator gezet. Heb je al een keer thee gedronken met Lisa? Haar jongens Luca en Elia waren Justins vrienden. Ik ben wel een beetje jaloers op je hoor. Ik kwam graag even om het hoekje kijken ;). Veel zegen daar en geniet van iedere minuut!
Groetjes, Jeannette -
11 Februari 2016 - 20:47
Joost:
Hoi Sifra,
Gaaf zeg. Stoer zo ver weg en zo goed werk doen. Ik ben benieuwd waar je heen gaat van het weekend.:)
die workouts om kwart over zes s'ochtends lijken mij heerlijk.........
De visie blijft maar praten over Mercy ship africa. Het schijnt dat Andries Knevel ook bij jullie geweest is? Volgende week wordt er iets over uitgezonden op de EO. De kring gaat hier ook nog altijd door. Het boek ''in het ritme van de Rabbi'' is erg leuk om te lezen. Annette gaat ook weer de goede kant op in haar genezing.
succes daar maar!
Gr joost
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
